Archieven internationale opsporingsdienst

Toegang van wetenschappers en onderzoekers tot de archieven van de deportaties tijdens de Tweede Wereldoorlog

De archieven van de Internationale Opsporingsdienst in het Duitse Bad Arolsen, die op initiatief van de geallieerden werden opgericht in de jaren '50, bevatten een ruime documentatie over de verplaatsingen en het lot van de slachtoffers van de massadeportaties tijdens de Tweede Wereldoorlog. De bestanden omvatten meer dan 40 miljoen stukken over ongeveer 17 miljoen personen: joden, verplicht tewerkgestelden, weerstanders, zigeuners... België maakt samen met Nederland, Luxemburg, Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië, Israël, de Verenigde Staten, Griekenland en Polen deel uit van de Internationale Commissie van de Internationale Opsporingsdienst. Om de komende generaties te blijven herinneren aan de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog werd meer dan zestig jaar na het einde ervan de noodzaak aangevoeld om de toegang tot de archieven en documenten van de Internationale Opsporingsdienst voor wetenschappers en onderzoekers mogelijk te maken. Na onderhandelingen kwamen de lidstaten van de Internationale Commissie overeen de archieven open te stellen. Het Protocol dat het oorspronkelijk verdrag van 1955 amendeerde, heeft België op 30 oktober 2006 ondertekend.