Mededeling

Mededeling Maandag 3 december 2007

Dames en heren, Ik had niet gedacht noch gehoopt dat ik u nog eens zou moeten trotseren, maar de Koning heeft me gevraagd om hem op korte termijn te informeren over uitwegen uit de politieke impasse waarin we de voorbije maanden zijn terechtgekomen. Ik moet u bekennen dat ik lang geaarzeld heb om deze opdracht te aanvaarden. Want, op 10 juni heeft de kiezer een duidelijk oordeel geveld. Ik heb op dat ogenblik mijn conclusies getrokken uit het verlies van mijn partij, en als partijleider en als regeringsleider. Iedereen heeft de afgelopen maanden kunnen vaststellen dat mijn partij intussen in zeer bekwame handen is zoals trouwens gebleken is uit de constructieve wijze waarop zij getracht heeft een regering op de been te brengen. Ook als regeringsleider heb ik me de afgelopen maanden zeer terughoudend opgesteld en, zoals het hoort, enkel gewaakt over de continuïteit van het beleid. Deze opdracht verandert daar niets aan, vandaar ook dat zij op mijn aandringen maar een zeer tijdelijk en beperkt karakter vertoont. Dames en heren, Ons land verkeert in een van zijn zwaarste politieke crisissen van de jongste decennia. De verkiezingen liggen namelijk al zes maanden achter ons en nog steeds heeft ons land geen volwaardige regering. Intussen loopt ons land imagoschade op en blijven sociaal-economische problemen en vele dagdagelijkse problemen van de mensen onopgelost. Die situatie kan en mag niet meer te lang duren. Het is mijn opdracht om de komende dagen in alle discretie contacten te hebben met alle democratische partijen. In deze opdracht ga ik mij laten leiden door twee belangrijke uitgangspunten: Ten eerste is het mijn diepste overtuiging dat ons land nood heeft aan een belangrijke staatshervorming. De vraag die moet worden beantwoord is hoe zo snel mogelijk de besprekingen kunnen opstarten die moeten leiden tot zo een grondige hervorming. Mijn tweede uitgangspunt is dat er hoe dan ook nood is aan het oplossen van bepaalde dringende dossiers die het kader van de lopende zaken overstijgen en ik wil nagaan hoe en in welk verband die snel kunnen worden aangepakt. Dames en heren, Ik weet niet wat de uitkomst zal zijn van deze opdracht. Wat ik wel weet, en dat is ook mijn oproep vandaag, namelijk dat als iedereen de ernst van de situatie onderkent en zijn verantwoordelijkheid opneemt, we de moeilijkheden waarmee we geconfronteerd worden kunnen overwinnen, hoe belangrijk ze ook zijn. Het is in dialoog dat we samen, oplossingen kunnen vinden. Daar reken ik op. In het belang van ons land en haar inwoners. Ik dank u.