Instemming met het verdrag van Minamata over kwik

Kwik wordt beschouwd als een wereldwijde bedreiging voor de menselijke gezondheid en voor het leefmilieu. De blootstelling aan kwik en aan van kwik afgeleide producten, met inbegrip van de blootstelling door het eten van besmette vis en zeevruchten, kan de hersenen, de longen, de nieren en het immuunsysteem schade toebrengen. De kwikvervuiling wordt gekenmerkt door haar grensoverschrijdend karakter, aangezien de emissies zich vanop de plek waar ze ontstaan over duizenden kilometers kunnen verspreiden.

Het verdrag, gedaan in Japan op 10 oktober 2013, heeft tot doel de menselijke gezondheid en het leefmilieu te beschermen tegen de emissies en lozingen van kwik en kwikverbindingen door de mens en voorziet daartoe een aantal maatregelen. Het verdrag beperkt meer bepaald het gebruik van sommige bronnen van kwik, zoals de primaire mijnbouw, en reglementeert de ambachtelijke en kleinschalige goudwinning met behulp van kwik.

Het verdrag van Minamata verbiedt bovendien de producten, de import en export van een ruime waaier aan kwikhoudende producten. Het voorziet verbodsbepalingen of exploitatievoorwaarden voor een aantal fabricatieprocessen waarbij kwik wordt gebruikt. Zij vraagt dat nieuwe gebruiksvormen van kwik zouden worden ontmoedigd in industriële producten en processen.

De tekst van het verdrag reglementeert de emissies en lozingen maar laat toch een zekere souplesse toe om rekening te houden met nationale ontwikkelingsplannen. Tot slot schrijft het verdrag voor dat de voorlopige opslag van kwik en het beheer van kwikafval op een ecologische en rationale manier moet verlopen.

Het verdrag van Minamata werd wereldwijd al door 128 landen ondertekend.