Benchmarkrapport van het FANC over de nucleaire-veiligheidsvereisten in binnen- en buitenland

Overeenkomstig het regeerakkoord voerde het FANC een vergelijkende studie (benchmark) uit naar de veiligheidsnormen voor de kernreactoren in binnen- en buitenland. In de uitvoering van deze opdracht heeft het FANC zich specifiek gericht op Nederland, Frankrijk, Duitsland en Zwitserland, die vergelijkbare nucleaire technologie gebruiken als België.

De benchmark van het FANC focust op vier sleutelonderwerpen die van bijzonder belang zijn voor de potentiële verdere uitbating van de oudste Belgische kernreactoren (Doel 1&2 en Tihange 1): weerstand tegen vliegtuigval, weerstand tegen aardbevingen, gedeelde systemen en automatisch/autonoom functioneren. 

Dit zijn de belangrijkste bevindingen:

• van de vier bovenvermelde thema’s zijn er drie (vliegtuigval, gedeelde systemen en automatisch/autonoom functioneren) die in de Belgische regelgeving scherper zijn gesteld dan in de WENRA1 Safety Reference Levels
• de reden is tweevoudig: de strengere eisen zijn ingegeven door 
  • de specifieke Belgische situatie (locatie van centrales nabij dichtbevolkte gebieden, havens en luchthavens)
  • de unieke situatie van “tweelingreactoren” Doel 1&2
  • het streven van het FANC naar continue verbetering van het veiligheidsniveau

Voor een eventuele verdere uitbating van Doel 1&2 en/of Tihange 1 na 2025 is een Periodic Safety Review (PSR) door de uitbater vereist. Alleen via zo'n tienjaarlijkse veiligheidsherziening kan het FANC bepalen of verdere uitbating veilig is.