Neuzen in dezelfde richting voor de aanpak van gonorroe, syfilis en chlamydia
Het aantal gevallen van seksueel overdraagbare infecties (SOI’s) neemt in België, net als in de rest van de wereld, onrustwekkend toe. Chlamydia, gonorroe en syfilis zijn daarbij de sterkste stijgers. Door de toenemende antibioticaresistentie wordt het ook steeds moeilijker om ze te behandelen. In samenwerking met clinici, wetenschappers en patiëntenverenigingen ontwikkelde het Federaal Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE) de eerste wetenschappelijke Belgische richtlijn voor de diagnose en behandeling van gonorroe en syfilis, een primeur voor ons land. De richtlijn, vooral bestemd voor huisartsen, moet ervoor zorgen dat de opsporing en aanpak van deze infecties op een uniforme, wetenschappelijk onderbouwde manier gebeurt. In de komende maanden zal er ook een gratis online tool beschikbaar zijn, om huisartsen te begeleiden bij het ter sprake brengen van seksuele gezondheid.
Aantal seksueel overdraagbare infecties neemt onrustwekkend toe
In de jaren tachtig van de vorige eeuw betekende een besmetting met HIV een doodsvonnis. Vandaag is deze infectie een chronische aandoening geworden, met een zo goed als normale levensverwachting.
Er duikt nu echter een nieuw probleem op: sedert de eeuwwisseling neemt wereldwijd, en dus ook in België, het aantal andere seksueel overdraagbare infecties (of SOI’s) onrustwekkend toe. Chlamydia, gonorroe en syfilis zijn daarbij de drie sterkste stijgers.
Chlamydia wordt het vaakst vastgesteld bij jonge vrouwen, en is goed voor de helft van de nieuwe SOI’s. Gonorroe, beter bekend als ‘druiper’, en syfilis komen meestal voor bij mannen die seks hebben met mannen.
Tikkende tijdbom
De aandoeningen geven lange tijd geen klachten, en worden daarom vaak laat of zelfs niet opgemerkt. Daardoor worden de besmette personen niet behandeld en dragen ze de infectie nietsvermoedend over op hun seksuele partner(s). De aandoeningen kunnen nochtans ernstige complicaties, onvruchtbaarheid of miskramen veroorzaken. Ze kunnen worden behandeld met antibiotica, maar door de toenemende antibioticaresistentie, veroorzaakt door een onverantwoord gebruik, wordt het steeds moeilijker om ze onder controle te houden. Daarom dringt de Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) aan op klinische richtlijnen, zodat de opsporing en aanpak uniform en wetenschappelijk onderbouwd zijn, en om de antibioticaresistentie op te volgen.
Belgische primeur
Het Federaal Kenniscentrum voor de gezondheidszorg (KCE) ging aan de slag, en ontwikkelde een richtlijn voor de diagnose en behandeling van gonorroe en syfilis, vooral bestemd voor huisartsen. Het is de eerste Belgische wetenschappelijke richtlijn die voor de aanpak van deze SOI’s werd ontwikkeld. Het KCE werkte hiervoor samen met clinici, wetenschappelijke laboratoria en patiëntenverenigingen. De aanpak van chlamydia zal aan bod komen in de richtlijn van de Werkgroep ‘Ontwikkeling Richtlijnen Eerste Lijn’, die deel uitmaakt van het federale Evidence Based Practice Netwerk.
De bedoeling is om allereerst SOI’s tijdig op te sporen. Dit gebeurt best door met alle patiënten te spreken over seksuele gezondheid, ook met degenen die op het eerste zicht niet tot een risicogroep behoren. De huisarts kan dan, indien aangewezen, een test aanbieden. Vervolgens moeten de patiënten met een infectie een gepaste behandeling krijgen, én moet(en) hun (vroegere) partner(s) worden ingelicht, zodat verdere overdracht en ernstige gevolgen voor de gezondheid worden voorkomen.
Gratis online tool op komst
Maar hier stopt het werk niet, want momenteel werkt het KCE aan een gratis online tool voor de aanpak van gonorroe, syfilis en chlamydia. Het moet een praktisch hulpmiddel worden, dat de huisarts tijdens de consultatie helpt bij het ter sprake brengen van SOI’s, en bij het testen, behandelen en opvolgen van de patiënten en hun partner. Deze tool zal beschikbaar zijn in de komende maanden.