Referentieterugbetaling

Op voorstel van de heer Rudy Demotte, Minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, keurde de Ministerraad een ontwerp van koninklijk besluit goed, tot wijziging van het koninklijk besluit (*) tot vaststelling van de procedures, termijnen en voorwaarden inzake de tegemoetkomingen van de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen in de kosten van farmaceutische specialiteiten. Ook keurde hij een Ministerieel besluit hierover goed.

Sinds 2001 zorgt de introductie van een generisch middel ervoor dat de oorspronkelijke specialiteit in het systeem van referentiebetaling wordt opgenomen. Daardoor wordt de terugbetaling van de oorspronkelijke specialiteit berekend op basis van 30% of het niveau van het generische middel. Als de firma zijn prijs niet verlaagt, betaalt de patiënt het verschil tussen de prijs en de terugbetalingsbasis van 30%, bij aankoop van een oorspronkelijk middel. De patiënt kan echter een generisch middel vragen. De Ministerraad keurde (**) een besparingsmaatregel goed die de referentieterugbetaling tot alle vormen van de molecule uitbreidt bij introductie van het eerste generische middel. (Dus ook siroop, zetpil, crème, capsules...) Een amendement van de maatregel beschermt de patiënt tegen een meerkost op vormen van een oorspronkelijke specialiteit die innovatief zijn en die een therapeutische meerwaarde hebben. De firma's weigeren echter de prijzen te verlagen op de vormen die een patent hebben op de vorm, en die recent in de handel zijn, omdat ze op internationaal niveau tot prijsverlagingen leiden. In dat geval kan de patiënt enkel de meerkost betalen. Het ontwerp bepaalt de uitzonderingen op de referentieterugbetaling voor de vormen met een reële therapeutische meerwaarde. De Ministerraad keurde ook een ontwerp van ministerieel besluit goed, dat het ministerieel besluit (***) wijzigt tot wijziging van de lijst bij het koninklijk besluit (****). Het ontwerp geeft de lijst van de uitzonderingen voor de vormen die op 1 juli 2005 in de referentieterugbetaling werden opgenomen. De belangrijkste uitzonderingen zijn geneesmiddelen voor de behandeling van kanker. Zonder die uitzonderingen is de meerkost ten laste van de patiënt heel hoog en bestaat er geen alternatief om de patiënt te verzorgen. (*) van 21 december 2001. (**) van 26 november 2004. (***) van 23 mei 2005. (****) van 21 december 2001, in toepassing van artikel 35, alinea 4 van de wet betreffende de verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994.